Zou het mogelijk zijn om aardbevingsgolven netjes omheen een stad te leiden, zodat de stad zelf gespaard blijft? Wetenschappers proberen het uit te zoeken – al is praktische toepassing van de techniek nog niet meteen voor morgen.
Natuurkundigen hebben de voorbije jaren vooruitgang geboekt in het werkelijkheid maken van een favoriet stuk uitrusting van SF-personages of Harry Potters: de onzichtbaarheidsmantel. Die bestaat uit een materiaal met een speciale microscopische structuur, bedoeld om lichtgolven te doen afbuigen en ze rond het voorwerp te leiden dat verborgen moet worden. Nu vragen enkele onderzoekers zich af of hetzelfde misschien ook mogelijk zou zijn met seismische golven, meldt New Scientist.
Omdat seismische golven een veel grotere golflengte hebben dan lichtgolven, zouden de ‘microscopische structuren’ hier vervangen moeten worden door macroscopische: rijen van diepe putten of in de grond ingegraven cilinders die gaan trillen als een aardbeving passeert. Het idee is dat de ondergrondse structuren collectief werken als een soort lens voor seismische golven, of zelfs als een heuse ‘onzichtbaarheidsmantel’. Ook bomen die op de juiste plaatsen geplant zijn zouden seismische golven kunnen doen afwijken.
Het klinkt als een schitterend idee: aardbevingen afwenden door de seismische golven van hun pad te doen afwijken met ‘optische’ middelen, in plaats van alleen maar proberen gebouwen zo aardbevingsbestendig mogelijk te maken.
Alleen staat het in de praktijk nog lang niet zo ver: de onderzoekers die ermee bezig zijn, doen voorlopig vooral proeven op beperkte schaal (bij een van de experimenten die voor later dit jaar gepland zijn, zullen de Franse onderzoekers Sébastien Guenneau en Stéphane Brûlé een gewicht van 35 ton met een kraan optillen tot op veertig meter hoogte en het dan laten vallen, en kijken of een serie gaten in de grond de golven van de resulterende mini-aardbeving kan doen afbuigen).
En de kans is klein dat de techniek veel zal uithalen tegen echt krachtige aardbevingen. Een echt sterke aardbeving maakt gewoon de gaten in de grond stuk, of de ingegraven cilinders.
Bron: New Scientist, 20 juli 2016.